 | ||
 |
Prof. Zainteresowania naukowe Profesora były ukierunkowane głównie na stomatologię dziecięcą stawiając go wśród liderów tej dziedziny w naszym kraju. Tematyka badawcza prowadzonych prac była związana z zagadnieniami próchnicy zębów, chorób przyzębia , profilaktyki fluorkowej oraz występowania prądów elektro-galwanicznych w jamie ustnej . Jako specjalista stomatologii zachowawczej i dziecięcej prowadził specjalizacje młodych lekarzy oraz był promotorem prac doktorskich. W 1990 roku otrzymał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego. Prof. dr hab. Lesław Wójciak jako wybitny znawca problematyki stomatologii wieku rozwojowego widząc konieczność integralnej wielospecjalistycznej opieki medycznej nad dziećmi niepełnosprawnymi, stworzył założenia i opracował programy profilaktyki i leczenia u tych pacjentów. Wprowadził i upowszechnił zastosowanie znieczulenia ogólnego przede wszystkim u dzieci obciążonych upośledzeniem umysłowym. W ramach tej działalności nawiązał pionierską , w tym okresie , współpracę ze środowiskiem pediatrów , anestezjologów, socjologów i psychologów. Przez wiele lat piastował stanowisko wojewódzkiego specjalisty i konsultanta w zakresie stomatologii dziecięcej na terenie Wielkopolski. Prof. dr hab. Lesław Wójciak miał szczególne zasługi w tworzeniu programów i bazy nauczania stomatologii dziecięcej na poziomie akademickim. Od 1968 roku działając aktywnie jako członek Zespołu Dydaktycznego w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej przyczynił się do powstania w 1973 roku Pracowni Stomatologii Dzieci i Młodzieży, która pod jego kierunkiem została przekształcona w 1985 roku w Zakład Stomatologii Dzieci i Młodzieży. W 1986 r. stworzył także unikalną , nie tylko w skali kraju , akademicką placówkę dydaktyczną w Poznaniu- gabinet stomatologiczny na terenie szkoły podstawowej. Prof. dr hab. Lesław Wójciak jest autorem 125 publikacji naukowych, których tematem są przede wszystkim problemy stomatologii dziecięcej. W 1985 roku w dorobku Profesora ukazał się dwuczęściowy skrypt dla studentów stomatologii „ Wstęp do kliniki stomatologii zachowawczej wieku rozwojowego”. Ponadto w 1987 roku opracował do podręcznika stomatologii dziecięcej ( „ Stomatologia wieku rozwojowego” red. M. Szpringer- Nodzak) rozdział pt. „ Dzieci niepełnosprawne a opieka stomatologiczna”. Od początku powstania „ Poznańskiej Stomatologii” prof. dr hab. Lesław Wójciak był aktywnym członkiem jej zespołu redakcyjnego. Profesor dużo czasu poświęcił pracy społecznej, szczególnie w polskim Towarzystwie Stomatologicznym, w którym działał od 1955 roku. W latach 1980-1988 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Stomatologii Dziecięcej PTS. Profesor dr hab. Lesław Wójciak został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i wieloma odznakami honorowymi przyznawanymi za działalność na rzecz Poznania, woj. Poznańskiego i leszczyńskiego oraz zielonogórskiego. W 1969 roku otrzymał nagrodę naukową im. Antoniego Cieszyńskiego za prace badawcze z zakresu chorób przyzębia oraz srebrna i złotą odznakę honorową PTS. Ponadto PTS w 1989 roku nadało profesorowi godność „Bene Meritus”. Prof. dr hab. Lesław Wójciak po przejściu na emeryturę w 1991 roku pozostał nadal członkiem naszego zespołu, chętnie dzieląc się swoim doświadczeniem naukowym, dydaktycznym i klinicznym. W dniu 8 października 2003 roku odszedł od nas nasz Nauczyciel, Lekarz i Przyjaciel... Czcząc Jego pamięć , będziemy zawsze wspominać mądrego, dobrego i łagodnego człowieka oraz wrażliwego na potrzeby ludzkie lekarza, nauczyciela akademickiego, którego zasługi są nie do przecenienia. prof. dr hab. Maria Borysewicz- Lewicka dr n. med. Maria Kruszyńska –Rosada „Czasopismo Stomatologiczne” 2004 (5): 297-298 „Fakty AM” 2003, 11-12, 26 08-07-2007 19:08 Aneta Olszewska |
|
